Postępowa diakonisa. Kobieta, która sprzeciwiła się wpływowemu ojcu, by zostać pielęgniarką. Pionierka nowoczesnej pracy społecznej, która założyła pełen miłości dom dla porzuconych dzieci. Energiczna kobieta, do której dołączyło ponad tysiąc kobiet w jej wspólnocie diakonis.
A na dodatek miała całkiem fajny przydomek: matka Ewa. O tak, Ewa Tiele-Winckler wyprzedzała swoją epokę. A mogła też wybrać życie w luksusie.
Urodzona 31 października 1866 roku w Miechowicach, była najmłodszą córką w jednej z najbogatszych rodzin przemysłowców niemieckich. Ale strojenie się w sukienki czy też przyjęcia to nie było dla niej. Chciała pomagać potrzebującym. Ojciec podarował jej dom, nazwany później „Miejscem Pokoju”, gdzie rozpoczęła się jej działalność na rzecz potrzebujących. W 1913 roku założyła Dom dla Bezdomnych Sp. z o.o. Dokładnie tak – diakonisa założyła spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością! W końcu była przecież córką przedsiębiorcy. Jej „firma” była organizacją zrzeszającą 42 placówki opieki nad dziećmi, które wcześniej założyła. Koncepcja tzw. wiosek dziecięcych to był pomysł Ewy Tiele-Winckler!
Bild: Krzysztof Stręcioch
Matka Ewa wysyłała swoje siostry również na misje do Chin, Egiptu, Gwatemali. Nawet na wyspach Samoa działały owe Misjonarki Pokoju! Była też świetną pisarką i publicystką. Pisywała listy do sióstr, refleksje religijne, interpretacje Biblii, a nawet przysłowia i wiersze. Spod jej pióra wyszło też kilka pieśni. Matka Ewa napisała kiedyś, że zaczęła „ufać Bogu w sprawach niemożliwych”. Ostatecznie to ona sprawiła, że niemożliwe stało się możliwe.
Matka Ewa zmarła 21 czerwca w Miechowicach. Została pochowana na terenie swojego Miejsca Pokoju. Na jej grobie znajduje się prosty krzyż z napisem „Ancilla Domini” (Służebnica Pańska).
Anna Durecka
Publikacja „Superbohaterowie Śląska” została wydana przez Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej i sfinansowana przez Instytut Goethego w Krakowie. Można ją pobrać bezpłatnie na stronie www.haus.pl
