Z Zuzanną Donath-Kasiurą, dziś wybranym wicemarszałkiem województwa opolskiego z ramienia mniejszości niemieckiej, o jej nowej roli rozmawia Rudolf Urban
Przejmuje Pani po Romanie Kolku m.in. sprawy służby zdrowia. To niełatwy obszar w niełatwych czasach. Z jakimi uczuciami wchodzi Pani w ten nowy etap zawodowy?
Przejmuję nadzór nad departamentami zdrowia i polityki społecznej, edukacji i rynku pracy oraz sprawy profilaktyki i rozwiązywania problemów uzależnień oraz wielokulturowości, a także nadzór nad wieloma jednostkami samorządowymi związanymi z tymi obszarami.
Obszary te są wyjątkowe, bo wymagają od osób w nich pracujących nie tylko kompetencji merytorycznych, ale także zaangażowania osobistego. Podobnie jak bycie radnym, praca szczególnie w obszarze edukacji i służby zdrowia to służba wymagająca otwartości i wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka, ale także świadomości, że żyjemy w konkretnym miejscu i czasie, mamy do dyspozycji określone narzędzia, a nasze możliwości nie zawsze spełniają nasze oczekiwania. Zarówno edukacja, jak i służba zdrowia finansowana jest przede wszystkim z budżetu państwa, czyli z subwencji oświatowych i Narodowego Funduszu Zdrowia – środki centralne niestety są niewystarczające, ale dzięki sprawnemu zarządzaniu, wykorzystywaniu funduszy europejskich i pozyskiwaniu dodatkowych źródeł finansowania wojewódzkie jednostki znajdują się w dobrej kondycji, co jest niewątpliwą zasługą osób nimi zarządzających oraz Zarządu Województwa Opolskiego.
Czas, w jakim się znajdujemy, jest trudny nie tylko dla naszego regionu. Pandemia koronawirusa objęła cały świat, wszyscy uczymy się, jak funkcjonować w nowej sytuacji. Widzimy nie tylko to, jak ważne jest szybkie i sprawne informowanie, czyli wiedza o tym, gdzie możemy uzyskać pomoc, diagnozowanie i udzielanie pomocy dostosowanej do stanu pacjenta, ale uświadamiamy sobie coraz mocniej, jak ważna jest profilaktyka.
W obszarze edukacji i rynku pracy mam świadomość, jak ważne jest powiązanie obu tych dziedzin i wykorzystanie wyjątkowości naszego regionu oraz szczególnych kompetencji osób tu mieszkających, myślę tu szczególnie o otwartości na inne kultury, o znaczeniu i roli kultury i języka niemieckiego, o bardzo wysokim poziomie kultury rolnej, ale także tak niezbędnym kształceniu lekarzy i pracowników medycznych.
Foto: SKGD
Będzie Pani teraz pierwszą w tym zarządzie województwa kobietą. Zapytam obrazowo: wchodzi Pani do jaskini lwów czy koledzy muszą się liczyć z nadejściem lwicy?
Mam świadomość, że wchodzę w środowisko zdominowane przez mężczyzn, ale jestem człowiekiem dialogu i konkretnego działania i co ważne – zwolenniczką zarządzania opartego na budowaniu wspólnoty, a nie rywalizacji. Jestem przekonana, że będę umiała kolegów w zarządzie województwa przekonać do swoich – naszych racji.
A jak zmieni się teraz Pani życie prywatne?
Dla mnie najważniejsze jest to, że mam pełne wsparcie zarówno męża, jak i dzieci, z których dwoje to już studenci. Oboje od lat jesteśmy zaangażowani w życie społeczno-polityczne – mąż Andrzej pełnił w latach 2002–2010 funkcję członka zarządu województwa, a obecnie jest burmistrzem Krapkowic, ja od lat społecznie i zawodowo jestem związana z działalnością w mniejszości niemieckiej. Nie wyobrażam sobie życia bez pracy społecznej i zaangażowania w zmienianie na lepsze otaczającego nas świata.
