Już w 1930 r. w tytułowy sposób pytał retorycznie Związek Obrony Kresów Zachodnich (ZOKZ) o cele i zasady polskiej polityki narodowej na Górnym Śląsku. Zawołanie to, przy odpowiedniej kwerendzie prasowej i innym zestawie imion, można by pewnie odnaleźć i na niemieckim Górnym Śląsku, gdyż lata trzydzieste ubiegłego wieku były czasem, w którym oba państwa narodowe toczyły kolejną kampanię o „przywrócenie” pierwotnego stanu na tym obszarze. Najogólniej mówiąc czyniono to drogą usunięcia pozostałości kulturalnych uznanych za obce i przystosowania form pośrednich do stanu uznanego za własny. Ten okres symetryczny na polu polityki nazewniczej zastąpił niedługo okres jednostronnej dominacji. Najpierw ‒ w okresie wojny ‒ niemieckiej, a po jej zakończeniu ‒ polskiej.
