„Urodziłam się 14 września 1826 roku jako córka drobnego rzemieślnika Franza Jarklowskiego w Oleśnie w Prowincji Śląskiej” – rozpoczęła swoją autobiografię aktorka Florentine Förster i napisała dalej: „W piątym roku mojego życia ojciec sprzedał mnie dyrektorowi wędrownego teatru Bredowowi za 30 talarów”. Brzmi jak ekscytująca historia, prawda?
Florentine Förster
Niezwykłe życie Florentyny i jej późniejsza kariera aktorska rozpoczęły się w dniu, w którym musiała na zawsze opuścić rodzinne miasto i rodzinę. Czy dyrektor teatru Bredow szybko dostrzegł talent młodej dziewczyny, pozostaje tajemnicą.
Grafik: Krzysztof Stręcioch
Pewne jest natomiast, że wkrótce zaczęła otrzymywać w jego przedstawieniach niewielkie role dziecięce i stała się integralną częścią zespołu aktorskiego Bredowa. „Nigdy nie chodziłam do szkoły, nie miałam nauczycieli; wszystkiego, czego się nauczyłam, nauczyłam się sama” – pisała z dumą Florentyna w swojej autobiografii. I musiała szybko dorosnąć. Po raz pierwszy wyszła za mąż w wieku 16 lat, za swojego kolegę Juliusza Joly. W wieku 19 lat była już wdową z dwójką dzieci. W międzyczasie grała już główne role na scenie.
Poeta z Halle Julius Grosse wspominał w swoich pamiętnikach, że Jarklowski była jedną z najwybitniejszych aktorek swoich czasów. To właśnie tam, w Halle Florentyna poznała swojego drugiego męża, studenta teologii i filologii Augusta Förstera. Förster był wielkim miłośnikiem teatru, który sam występował na scenie pod pseudonimem. Zakochał się po uszy w młodej wdowie. Zrezygnował z kariery naukowej i podobnie jak ona poświęcił się scenie. Florentyna wspierała w tym swojego męża. Ona sama jednak, choć była u szczytu kariery aktorskiej, zrezygnowała z teatru, by zająć się powiększającą się rodziną. August odnosił coraz większe sukcesy. Grał na scenach w Poznaniu, Gdańsku, Szczecinie. Jednak największy sukces obojga – w końcu Florentyna walnie przyczyniła się do kariery męża – przyszedł w 1888 r., kiedy August został dyrektorem teatru Hof-Burgtheater w Wiedniu. Niestety, już rok później zmarł na zawał serca. Florentyna pozostała w Wiedniu. Zmarła 20 stycznia 1905 r., a jej grób znajduje się na cmentarzu w Gotha (Turyngia).
Anna Durecka
