Dziś Wielka Brytania i świat żegnają królową Elżbietę II, która zmarła 8 września w wieku 96 lat. Kilkuset oficjalnych gości, w tym para cesarska Japonii, będzie towarzyszyć królowej w jej ostatniej drodze, podobnie jak miliony ludzi w Londynie i miliardy przed telewizorami na całym świecie. Dziś wspominamy niemieckie korzenie brytyjskich rodziny królewskiej.
W 1714 roku władzę w Wielkiej Brytanii przejęła hanowerska rodzina szlachecka Guelphów. Pierwsi urodzeni w Niemczech królowie na brytyjskim tronie nie potrafili mówić po angielsku. Po pięciu królach berło przejęła kobieta, która do dziś jest bardzo znana: królowa Wiktoria. Panowała dłużej niż którykolwiek z jej poprzedników. Choć ujrzała światło dzienne w Londynie w 1819 r., we wczesnych latach uczono ją wyłącznie języka niemieckiego i ani słowa po angielsku, ponieważ zarówno jej matka Wiktoria von Sachsen-Coburg-Saalfeld, jak i jej opiekunka Louise Lehzen pochodziły z Coburga w Bawarii. Królowa Wiktoria, która była także księżniczką Hanoweru oraz księżną Brunszwiku i Lüneburga, zmarła w ramionach niemieckiego cesarza Wilhelma II, swojego pierwszego wnuka. Córka Wiktorii wyszła za mąż za cesarza niemieckiego Fryderyka III, ojca Wilhelma II.
Pochodzenie królowej Wiktorii jest tematem słynnego brytyjskiego skeczu w serialu BBC “Blackadder Goes Forth”, w którym brytyjski generał przesłuchuje żołnierza o nazwisku Darling, którego podejrzewa o bycie niemieckim szpiegiem. Darling chce się bronić: “Jestem tak brytyjski jak królowa Wiktoria!”. Na co generał odpowiada: “Więc twój ojciec jest Niemcem, ty sam jesteś pół-Niemcem i ożeniłeś się z Niemką!”.
Niemiecki mąż Wiktorii, książę Albert von Sachsen-Coburg i Gotha, nie tylko spopularyzował niemiecką choinkę w całym królestwie, ale także śpiewał po niemiecku kolędy. Świąteczny zwyczaj z kraju pochodzenia przetrwał wśród Windsorów do dziś: Brytyjska rodzina królewska daje sobie nawzajem prezenty na Boże Narodzenie – jak to jest w zwyczaju w większości gospodarstw domowych w Niemczech – już 24 grudnia, a nie dopiero 25 grudnia jak ich angielscy rodacy.
Jeszcze w XX wieku król Edward VIII określał niemiecki jako swój język ojczysty, a księżna Diana nazywała swoich teściów z Pałacu Buckingham “moją niemiecką rodziną”.
Foto: wikipedia/imh
A język niemiecki jest kultywowany także dziś w domu Windsorów, m.in. przez Karola. Nowy król Karol III już kilkakrotnie dał temu wyraz. W 2020 roku wygłosił na przykład przemówienie w języku niemieckim w Bundestagu. Rok wcześniej, podczas przyjęcia w rezydencji ambasadora brytyjskiego w Berlinie, powiedział: “To także naprawdę szczególna przyjemność być po raz kolejny w Berlinie, zwłaszcza jako dziadek nowo narodzonego wnuka.” W Monachium w maju 2019 roku Karol zwrócił się do uczestników bankietu jako ówczesny książę Walii: “Servus! Dla mnie Bawaria uosabia wiele z tego, co czyni Niemcy tak wyjątkowymi i tak ważnym i cenionym partnerem dla Wielkiej Brytanii.” Jego powitanie wywołało salwy śmiechu.
Nie jest więc przesadą określenie brytyjskiej rodziny królewskiej jako anglo-niemieckiej. Przodkowie matki króla Karola, Elżbiety, pochodzą z jednej strony ze szlacheckiego domu Hanoweru, a z drugiej z domu Sachsen-Coburg i Gotha. Korzenie rodzinne jego ojca Filipa leżą w szlacheckich rodach von Battenbergów i von Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburgów. Filip dorastał w dużej mierze z niemieckim jako językiem ojczystym i codziennym.
Źródło: Agencja Informacyjna IMH/Björn Akstinat
