Szczaw jest rośliną o uznanych właściwościach leczniczych. Na całym świecie znajdziemy aż 200 różnych jego rodzajów, m.in. szczaw kędzierzawy i szczaw polny. Roślina występuje w klimacie umiarkowanym, rośnie na łąkach, pastwiskach, w ogrodach i na brzegach wód.
Do jadalnych odmian szczawiu należą: szczaw zwyczajny, tarczolistny i ogrodowy. Roślinę często można ujrzeć także w Polsce – poznamy ją przede wszystkim po drobnych czerwonych kwiatkach oraz podłużnych liściach, które jako jedyne są jadalne. Mają wyrazisty, kwaśny smak. Zaobserwowano jednak, że dzika odmiana szczawiu ma mocniejszy posmak niż jego uprawiany gatunek.
Foto: Healthy Living
Zastosowanie szczawiu
Wartości odżywcze szczawiu wykorzystywane są od wieków. Roślina znana była np. w starożytnym Egipcie, gdzie leczono nią niestrawność. I nic w tym dziwnego, bo szczaw to witaminowa bomba. Jest też bogaty w wiele wartościowych minerałów. Szczególnie warto zwrócić uwagę na zawarte w nim żelazo, bo jego wysoki poziom stymuluje wytwarzanie czerwonych krwinek i zapobiega tym samym anemii. Oprócz tego ten składnik mineralny poprawia wzrost włosów oraz polepsza dotlenienie organizmu. Szczaw to także doskonałe źródło witaminy C. Roślina wspiera więc naszą naturalną odporność, pomaga przy obrzękach, spowalnia procesy starzenia organizmu oraz działa przeciwbólowo. Kwas askorbinowy zawarty w szczawiu chroni również przed patogenami wywołującymi choroby. Należy dodać, że zarówno witamina C, jak i A pomagają w leczeniu chorób skóry. Suszony szczaw sprawdza się też jako zdrowotny napój, skuteczny w walce z: suchością naskórka i grzybicą skóry, wysypką, obrzękami oraz stłuczeniami ciała. Sama witamina A zawarta w roślinie wpływa na poprawę wzroku oraz hamuje proces zwyrodnienia plamki żółtej. Co więcej, beta-karoten, również znajdujący się w liściach szczawiu, może polepszyć kondycję naszych oczu. Z kolei zawarte w szczawiu witaminy z grupy B zapewniają organizmowi prawidłową pracę układu nerwowego. Roślina zawiera także błonnik regulujący trawienie, mający wpływ na łaknienie, ochraniający serce i wątrobę oraz działający moczopędnie i krwiotwórczo.
Przetwory ze szczawiu
Warto też wiedzieć, że szczaw stosowany jest leczniczo w chorobach nerek. W tym celu sprawdza się herbatka zrobiona z liści tej rośliny, a kiedy mamy problem z trudno gojącymi się ranami, warto przemyć skórę naparem z niej. Skoro wiemy już o cennych właściwościach szczawiu, warto znaleźć go i zebrać samodzielnie. Gdy już to zrobimy, nie pozostaje nam nic innego, jak przygotować szczaw w słoikach. Aby go zawekować, wystarczy nam kilka świeżych pęczków rośliny, łyżeczka soli oraz trochę wody. Poszatkowany szczaw solimy oraz gotujemy w garnku. Tak przygotowane listki przekładamy do wyparzonych słoików, a te szczelnie zamykamy. Pasteryzowany szczaw należy przechowywać w chłodnym miejscu. Innym sposobem przedłużenia trwałości rośliny jest przygotowanie szczawiu mrożonego. Wystarczy umyć i pokroić jego listki, a następnie je osuszyć. Szczaw wkładamy do foliowych torebek i wstawiamy do zamrażalnika. Najpopularniejszym daniem ze szczawiu jest zupa. Podstawowymi składnikami tego dania są rozdrobnione liście rośliny oraz śmietana. Zupa szczawiowa najlepiej smakuje z ziemniakami i z dodatkiem jajek. Przepis na sałatkę ze szczawiem to również smaczna propozycja na każdą okazję. Surowe i młode liście rośliny pasują szczególnie do pomidorów, mozzarelli i kurczaka. Przygotowując dania ze szczawiem, pamiętajmy o tym, aby wybrać świeże i jędrne listki, obciąć ich końce, po czym je umyć.
Karolina Świerc
trener personalny
