W zeszłym tygodniu przyjrzeliśmy się ogólnym warunkom nauczania języka polskiego w szkołach ogólnokształcących w Niemczech i wyjaśniliśmy niektóre powszechne nieporozumienia za pomocą faktów i liczb. Teraz przyjrzymy się bliżej poszczególnym krajom związkowym.
Polnisch als Herkunftssprache
Niektórzy politycy polskiego rządu raz po raz twierdzą, że w niemieckich szkołach nie ma zajęć z języka polskiego. Takie stwierdzenia nie są jednak zgodne z rzeczywistością. Celem wyjaśnienia stanu rzeczy postanowiliśmy przedstawić odpowiedzi na najważniejsze pytania dotyczące nauczania języka polskiego w Niemczech. W tym tekście przyglądamy się ogólnej sytuacji języka polskiego w szkołach ogólnokształcących naszego sąsiada. W przyszłym tygodniu przyjrzymy się bliżej poszczególnym krajom związkowym.
Z Gunnarem Hille, z dyrektorem Centrum Kompetencji i Koordynacji Języka Polskiego (KoKoPol) z siedzibą w saksońskim St. Marienthal (miasto Ostritz), Lucas Netter rozmawia o najważniejszych obszarach działalności tej organizacji powołanej do życia w 2020 r., znaczeniu języka polskiego w Niemczech i promowaniu nauczania języka polskiego w języku kraju pochodzenia.
„Państwo niemieckie nie finansuje nauczania języka polskiego w swoich szkołach!”. Fakt, że to twierdzenie niektórych polskich polityków jest po prostu nieprawdziwe, był już wielokrotnie wyjaśniany – nie tylko na łamach tej gazety. Język polski jest bowiem jak najbardziej oferowany w wielu szkołach publicznych w Niemczech w ramach nauczania języków ojczystych i jest finansowany przez kraje związkowe. Ale na jakiej podstawie organizowana jest ta dodatkowa oferta? I jak wygląda kwestia jej realizacji? Oto krótki przegląd sytuacji na przykładzie Nadrenii Północnej-Westfalii (NRW).