Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak wielkim skarbem jest niepozorna rzeżucha, która kojarzy nam się przede wszystkim z Wielkanocą. Tymczasem roślinka ta skrywa w sobie wiele wartości odżywczych. Wyróżnia się dziewięć jej odmian, od hodowanych w specjalnych akwariach po rosnące dziko na łące.
zdrowie
Żeń-szeń syberyjski to korzeń adaptogenny, co oznacza, że reguluje pracę organizmu w zależności od potrzeb. Pobudza, przeciwdziała zawałom, reguluje poziom cukru we krwi i odmładza. Dzięki temu żeń-szeń syberyjski wykorzystywany jest od wieków w Azji, Chinach, Korei, Japonii i na Syberii.
Jęczmień, zarówno dojrzały, jak i młody, zdecydowanie warto włączać do codziennej diety. Ma to związek z jego imponującymi walorami odżywczymi i właściwościami prozdrowotnymi. Do tego jest zbożem o niezbyt wygórowanych wymaganiach klimatycznych i glebowych. Uprawia się go zarówno w klimacie umiarkowanym, jak i podzwrotnikowym.
Rukola spokrewniona jest z rzodkiewką oraz chrzanem i coraz częściej wykorzystywana w kuchni jako dodatek do dań lub jako ich główny składnik. Warzywo to jest świetnym źródłem glukozynolanów, które są swoistą barierą przed nowotworami, sprawiając też, że ma intensywny smak.
Ostropest plamisty ma udokumentowane działanie lecznicze na wątrobę. Uszczelniania bowiem uszkodzone błony komórkowe tego narządu oraz hamuje wnikanie związków toksycznych, m.in. alkoholu, metali ciężkich, leków, czy spalin samochodowych do wnętrza komórek wątrobowych.
Kozieradka to roślina, którą wykorzystuje się nie tylko w kuchni, ale także w kosmetologii i lecznictwie. Jest ona składnikiem diety osób chorych na wrzody, ale także tych, którzy uskarżają się na stałe obniżenie poziomu cukru we krwi.
Szczaw jest rośliną o uznanych właściwościach leczniczych. Na całym świecie znajdziemy aż 200 różnych jego rodzajów, m.in. szczaw kędzierzawy i szczaw polny. Roślina występuje w klimacie umiarkowanym, rośnie na łąkach, pastwiskach, w ogrodach i na brzegach wód.
Przyprawy to nie tylko substancje smakowe i zapachowe, ale także antyoksydanty, olejki eteryczne i inne cenne substancje przeciwzapalne. Dominika Bujara, dietetyczka, fitoterapeutka i kolekcjonerka ziół, opowiedziała o nich podczas wykładu w Bibliotece Austriackiej w Opolu.
Okres bożonarodzeniowy bardzo często kojarzymy m.in. z makiem, a dokładnie z makówką lub dobrym ciastem. Ale mak to coś więcej niż tylko składnik pysznej przekąski. Kryje on w sobie szereg właściwości leczniczych, o których zapominamy, a które znane były już w starożytności. Owszem, jego właściwości najczęściej wykorzystujmy w kuchni, ale warto wiedzieć, że to właśnie z maku produkuje się powszechnie znane leki, takie jak morfina i kodeina.