Od dziecięcych wspomnień do smarowidła na chleb
Wiosna pachnie ziemią, słońcem i… pokrzywą. Choć może nie każdemu ten zapach kojarzy się z czymś przyjemnym, dla mnie to nuta siły, odnowy i wspomnień.

Foto: Wikimedia
Przez długie lata miałam do pokrzywy stosunek mocno ambiwalentny. Wszystko zaczęło się w dzieciństwie, kiedy tata próbował nauczyć mnie skręcać na rowerze. Mała górka, żwirowa droga i… ściana pokrzyw. Nie umiałam skręcać, więc lądowałam w tej ścianie dość często. Pieczenie, płacz i nauka przez ból – klasyka. Ale: Nauczyłam się skręcać. I może właśnie dlatego dziś, po latach, pokrzywę darzę pewnym szacunkiem.
Jako dziecko miałam problemy z ich wypadaniem. Mama sięgnęła po sok z pokrzywy i regularnie nacieraliśmy nim moją głowę. Do dziś mam bujną czuprynę. Przypadek? Nie sądzę.
Potem przyszła druga historia – z włosami. Jako dziecko miałam problemy z ich wypadaniem. Mama sięgnęła po sok z pokrzywy i regularnie nacieraliśmy nim moją głowę. Do dziś mam bujną czuprynę. Przypadek? Nie sądzę.
Pokrzywa w kuchni – teraz jest najlepsza!

IMG Fotos: Małgorzata Janik
Skoro już zewnętrzne zastosowanie i dobroczynny wpływ tej rośliny na organizm omówione, pora na jej kulinarne możliwości.
Wiosną, gdy nasz organizm jest jeszcze osłabiony po zimie, pokrzywa jest jak zielona bomba witaminowa – bogata w żelazo, witaminę C, krzem i przeciwutleniacze.
Proponuję więc: wyruszyć w teren – do ogrodu, lasu, na łąkę czy skraj czystej drogi – i zebrać młode czubki pokrzywy, czyli tzw. serca. Są najbardziej delikatne i pełne smaku.
Bonus: Kwiaty jasnoty – subtelna towarzyszka
Podczas zbioru warto też zwrócić uwagę, czy wśród zieleni nie kryje się jasnota purpurowa – jej kwiaty są lekko orzechowe w smaku, aromatyczne i świetnie komponują się z pokrzywą. Do tego pięknie ożywiają zielony kolor potraw.
Przepis na wiosenne smarowidło do chleba

Quelle: Pixabay
Składniki:
- 150 g młodych liści pokrzywy
- 1 łyżka anchois
- 2 ząbki czosnku
- 5 łyżek twarogu
- 20 ml oleju rzepakowego
- sól, pieprz, chili w proszku
- sok i otarta skórka z cytryny
Przygotowanie:
- Pokrzywy blanszuj przez 1 minutę we wrzącej osolonej wodzie, zahartuj w zimnej wodzie z lodem, odciśnij.
- Wszystkie składniki (oprócz przypraw) zmiksuj blenderem na gładką masę.
- Dopraw pastę do smaku solą, pieprzem, chili, skórką i sokiem z cytryny.
- Podawaj od razu z chrupiącym pieczywem – najlepiej na świeżym powietrzu!
Na co uważać podczas zbioru?
- Zbieraj tylko w czystych miejscach – z dala od dróg i terenów przemysłowych.
- Używaj rękawiczek – najlepiej ogrodowych lub skórzanych.
- Przetwarzaj jak najszybciej po zbiorze, bo pokrzywa szybko więdnie.
- Możesz też suszyć liście lub mrozić – to świetna baza na zupy, pesto czy herbatki.
Zielone dziedzictwo
Czytając starą prasę zwrócił moją uwagę zapis szkolnego programu nauczania dotyczącego przedmiotu prace domowe w katowickim “Amtliches Schulblatt” (1942), gdzie osobno ujęto naukę o ziołach w kuchni oraz zastosowaniu roślin dziko rosnących . Co więcej w dodatku Die Welt der Frau z 1937r. U.M. Lornberg pisze: „Rozsądne odżywianie – to dla nas oznacza sposób odżywiania, który dostosowuje się do pory roku i przede wszystkim wykorzystuje te dary, które młoda przyroda ofiarowuje nam w tych miesiącach.”
Małgorzata Janik