Friedrich Bernhard Werner nie był podobno znaczącym artystą. Niemniej jednak jego rysunki i ryciny mają dużą wartość. Urodzony 28 stycznia 1690 r. w Kamieńcu na Dolnym Śląsku rysownik i rytownik uwiecznił bowiem wiele budowli, które już dawno nie istnieją lub zostały całkowicie przebudowane.
Friedrich Bernhard Werner był globtroterem. Bogactwo przygód było prawdopodobnie na szczycie jego listy życiowych celów. Po ukończeniu gimnazjum jezuickiego w Nysie wyruszył na wędrówkę po Europie. W ciągu następnych siedmiu lat podróżował jako żołnierz, tłumacz, dyrektor techniczny teatru i uzdrowiciel. Sam o sobie mówił, że jest śląskim Robinsonem. W 1718 r. powrócił do ojczyzny i ożenił się. Jednak już po kilku latach Wernera znów pognało w świat. Otrzymał lukratywne zlecenie od wydawców sztuki w Augsburgu na podróżowanie po kontynencie i rysowanie wszystkiego, co uznał za godne uwiecznienia. W okresie następnych dziesięciu lat Werner narysował w sumie 219 różnych miast i 321 kościołów, klasztorów i zamków. Następnie, od 1739 r., pracował dla różnych domów książęcych jako geodeta i inżynier. W 1744 r. Fryderyk Wielki nadał mu tytuł Królewskiego Pruskiego Scenografa.
Graphik: Krzysztof Stręcioch
W późniejszych latach Friedrich Bernard Werner skupił się na Śląsku. Rysował wyłącznie śląskie pejzaże i budowle. Efektem tej żmudnej pracy była pięciotomowa „Topographia Silesiae”, która liczyła 3000 stron. Jego rysunki śląskich kościołów pokoju, kościołów łaski i domów modlitwy do dziś mają duże znaczenie dla historyków. Książkę uzupełnił w latach 1748–1758 164 rysunkami. Werner wykonał również 1400 rycin przedstawiających powiat kłodzki. Zachowały się fragmenty „Topographia Silesiae”, natomiast ryciny Kłodzka i okolic zaginęły po II wojnie światowej.
Anna Durecka
Publikacja „Superbohaterowie Śląska” została wydana przez Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej i sfinansowana przez Instytut Goethego w Krakowie. Można ją pobrać bezpłatnie na stronie www.haus.pl
