Bez burzy nie ma przyszłości

Jedno pytanie Michała Schluetera z Nidzicy, wiceprzewodniczącego Związku Niemieckich Stowarzyszeń Społeczno-Kulturalnych w Polsce, wywołało burzę podczas walnego zebrania Związku Stowarzyszeń Niemieckich Warmii i Mazur (VDGEM). Niestety nie była to burza mózgów.

Walne zabranie związku odbyło się 13 kwietnia w Mrągowie. Jego uczestnicy wysłuchali sprawozdania Henryka Hocha, przewodniczącego związku, dotyczącego działalności w roku 2023 oraz sprawozdania finansowego. Jednogłośnie udzielili zarządowi absolutorium. W czasie dyskusji, która potem się wywiązała, Michał Schlueter z Nidzicy, wiceprzewodniczący Związku Niemieckich Stowarzyszeń Społeczno-Kulturalnych w Polsce, zadał zarządowi VDGEM jedno pytanie: czy prowadzi rozmowy na temat strategii związku w obliczu spadającej liczby jego członków, ich starzenia się i braku młodzieży?

Tym pytaniem wywołał burzę na sali obrad. Uczestnicy dyskusji w emocjonalnych wypowiedziach wymieniali się przykładami trudności, jakie napotykają w pracy statutowej. Szczególnie narzekali na biurokrację związaną z wypełnianiem wniosków na granty na projekty, a potem z ich rozliczaniem.

„Skoro to jest spotkanie robocze, to zdiagnozujmy problem”.

Ich uwagi są słuszne, lecz nie to było celem Michała Schluetera. Chciał on uświadomić zebranym, że bez strategii działania stowarzyszenia nie wiedzą, co mają robić, aby przeciwdziałać niekorzystnym zjawiskom. Skupiają się tylko na działaniach bieżących, a nie rozwojowych. Niestety nie udało mu się przekonać zebranych do myślenia pozytywnego, czyli rozważań, co organizacje powinny robić, aby przetrwać.

Ta dyskusja przeniosła się na zebranie robocze przedstawicieli stowarzyszeń niemieckich z Warmii i Mazur, które Wspólnota Wschodniopruska (Landsmannschaft Ostpreußen) z Hamburga organizuje zawsze po walnym zebraniu VDGEM. W dyskusji na tym spotkaniu istotę sprawy najtrafniej ujęła Magdalena Piasecki-Suchodolska z Olsztyńskiego Stowarzyszenia Mniejszości Niemieckiej. – Skoro to jest spotkanie robocze, to zdiagnozujmy problem, który właściwie jest już nam znamy, i zabierzmy się do pracy w grupach nad szukaniem sposobów wyjścia. Zbierzmy potem te pomysły i wybierzmy najlepsze – zaproponowała.

Było to zbieżne z tym, co wcześniej, i jeszcze raz później, proponował Michał Schlueter i ponownie wywołało burzę wypowiedzi na sali obrad. I chociaż potem nad jeziorem Czos, przy którym toczyły się obrady, przeszła mała burza, to żadna nie była burzą mózgów, z której coś konstruktywnego by wyniknęło.

Lech Kryszałowicz