Dziś Cäcilie Böhm-Wendt mogłaby być gwiazdą ośrodka badawczego lub niestrudzoną współpracowniczką przy przełomowych odkryciach naukowych. Urodzona 4 maja 1875 r. w Opawie na Śląsku, Wendt była jedną z pierwszych kobiet, którym umożliwiono podjęcie studiów matematycznych i fizycznych na Uniwersytecie Wiedeńskim. Mimo wielkiego potencjału zrezygnowała jednak z kariery naukowej.
Cäcilie Wendt niejako urodziła się z zainteresowaniem nauką i badaniami. Jej ojcem był Ferdinand M. Wendt, profesor i kierownik kolegium nauczycielskiego w Opawie oraz współredaktor czasopisma dla kobiet „Lehrerinnenwart”. Jego córka otrzymała solidne wykształcenie gimnazjalne. I miała szczęście, bowiem po latach nauki w trybie eksternistycznym ostatecznie mogła jednak przystąpić do matury. W ten sposób stała się pierwszą kobietą w Austrii z równorzędnym z mężczyznami wykształceniem. Później dostała kolejną szansę. Od 1897 r. kobiety mogły studiować na uniwersytecie w Wiedniu. Cäcilie Böhm-Wendt postanowiła studiować matematykę i fizykę. Już na piątym semestrze studiów opublikowała pracę naukową w „Monatshefte für Mathematik und Physik”. Na wszystkich egzaminach, kolokwiach i egzaminach ustnych zawsze była jedną z najlepszych, uzyskując doskonałe oceny. Była pierwszą kobietą w historii, która otrzymała tytuł doktora matematyki na Uniwersytecie Wiedeńskim – 13 czerwca 1900 r.
Po studiach nie nastąpiła jednak kariera akademicka. Można się tylko domyślać, jakie były tego przyczyny. Być może Cäcilie Böhm-Wendt po prostu tak chciała. Przecież już na studiach zdała egzamin nauczycielski z matematyki i fizyki, aby zostać nauczycielką. Z dzisiejszej perspektywy może się to wydawać nieszczególnie rewolucyjne, raczej bezpieczny wybór. Trzeba jednak pamiętać, że Cäcilie Böhm-Wendt była pierwszą kobietą uczącą matematyki i przedmiotów ścisłych w gimnazjum żeńskim prowadzonym przez stowarzyszenie „Verein für erweiterte Frauenbildung” w Wiedniu. W 1914 r. Cäcilie Böhm-Wendt otrzymała tytuł profesora na okres swojej pracy nauczycielskiej.
Anna Durecka
