Wyrywanie chwastów
Nawet jeśli Prezydent Duda postanowił manipulować swoimi możliwościami przedłużania objęcia władzy w Polsce przez partie, które wygrały wybory, to jednak najpóźniej w grudniu to nastąpi. Od początku rząd będzie działał pod presją oczekiwań swoich wyborców, z których wielu za najważniejsze uważa rozliczenie PiS-u. Wroga krytyka ze strony tej przegranej partii będzie miała destrukcyjny charakter. Niezbędne rozliczanie nepotyzmu, łamania prawa, rozdawnictwa pieniędzy „po uważaniu” będzie tę wrogość tylko umacniać. Nie można się na tym jednak koncentrować.
Skala problemów, które wymagają nie tylko doraźnych decyzji, ale wytyczenia strategicznego kierunku, jest przeogromna. Polityka mniejszościowa jest takim obszarem. Jej pechem jest mentalność władzy spychająca ją na margines. Wymaga ona działania. Trzeba jednym zdecydowanym posunięciem usunąć z porządku prawnego rozporządzenia ministra P. Czarnka, które wprowadziły dyskryminację dzieci niemieckich w polskich szkołach. To coś jak wyrywanie chwastów.
Niestety nie słyszałem, aby to było pośród 100 działań na 100 dni nowego rządu. To musi się jednak stać wcześniej niż w sto dni! Trzeba też nakreślić nowy kierunek polityki mniejszościowej, ale niestety partie do tej pory opozycyjne nie posiadają odpowiedniej wiedzy, a dopiero się okaże, czy mają wolę. Obowiązująca polityka mniejszościowa nie działa. Reprezentacja mniejszości działająca w ramach Komisji Wspólnej Rządu i Mniejszości Narodowych i Etnicznych może rządowi działanie ułatwić. Od lat posiadamy bilans otwartych problemów i sposobów ich rozwiązania, ale nikt nie chce z nami o tym rozmawiać.
Jeszcze w poprzedniej kadencji ZNSSK opracowało i przedstawiło w Warszawie i Strassburgu własną analizę realizacji, a właściwie braku realizacji przez Polskę zobowiązań wynikających z ratyfikacji Europejskiej Karty Języków Regionalnych i Mniejszościowych, ale nikt z nami nie podjął rozmowy na ten temat. W kolejnych raportach ekspertów i zaleceniach Komitetu Ministrów Rady Europy szczegółowo i niezmiennie wytykane są Polsce zaniedbania w realizacji karty języków. Podkreślić trzeba, że zdaniem Rady Europy rząd Platformy Obywatelskiej poprzedzający osiem lat PiS-u w kwestii polityki wobec mniejszości też poddany był krytyce. I też nie był gotów na dialog. Nadal jest prawdą, że jedynym od 1989 r. premierem, który w swym exposé zauważył grupę polskich obywateli innej narodowości, był Tadeusz Mazowiecki.
Obecnie dysponujemy potencjałem nadziei, a przyszły rząd ma kapitał zaufania. Czy go nie zawiedzie? Zawiedzie, jeśli nie podejmie dialogu, jeśli nie potraktuje poważnie zaleceń Rady Europy, jeśli uzna, że mniejszości mają czas, bo to margines społeczeństwa. Wszak polityka wobec mniejszych i słabszych jest prawdziwym sprawdzianem demokratycznych deklaracji.
Bernard Gaida
Titelfoto: AC works Co., Ltd./pixabay.com
