Nauka zaczyna się od wędrówki, wyruszania w drogę, podążania za głosem serca i umysłu. Sokrates wiedział, że aby pobudzić chęć kształcenia, trzeba uruchomić emocje. Edukacja nie może być prostym przekazem informacji, suchych faktów, bo w ten sposób nie zapadnie w pamięć. Tak samo do wiedzy podchodzą twórcy „Muzeum online” Domu Współpracy Polsko-Niemieckiej.
Edukatorzy i edukatorki współpracujący w ramach tego projektu z DWPN chcą, by treści i obrazy podczas warsztatów były bezsprzecznie ciekawym przeżyciem. Chcą młodzież zaangażować, przebudzić, wpleść w edukację emocje i twórczość, korzystając również z dobrodziejstw internetu.
Treści i inspiracje do scenariuszy lekcyjnych edukatorzy czerpią ze zdigitalizowanych wystaw poświęconych szeroko rozumianej tożsamości ludzi pogranicza. Dotychczas można zwiedzać online wystawę pt. „Dziadek z Wehrmachtu. Doświadczenia zapisane w pamięci” autorstwa Magdaleny Lapshin, dra Marcina Jarząbka i Karoliny Żłobeckiej. Kolejne to „Na granicy. Rzecz o czasach, ludziach i miejscach” przygotowana przez Dawida Smolorza oraz najświeższa ekspozycja poświęcona genealogii pt. „W poszukiwaniu dziadków…”, której kuratorką jest Marta Maćkowiak. Wszystkie treści są dostępne po polsku i niemiecku.
Coś dla młodzieży
– Społeczność lokalna i młodzież są w fokusie naszych tegorocznych aktywności, to właśnie im dedykujemy dwujęzyczne materiały dydaktyczne na stronie „Muzeum online”. Przypomnę, że rok 2022 jest Rokiem Młodzieży ogłoszonym przez Komisję Europejską – wyjaśnia Irena Machura, zastępczyni dyrektora generalnego DWPN.
Nie tylko w czasach pandemii uświadomiliśmy sobie, jak ważny jest internet jako medium edukacyjne. Jak wiadomo, próg przed wizytą w muzeum bywa dość wysoki, zwłaszcza u ludzi młodych. Natomiast strona www.muzeum.haus.pl jest oddalona tylko o jedno kliknięcie i oferuje dobrą okazję do bezpośredniego dostępu do archiwalnych zdjęć i dokumentów.
– Szczególnie poruszyły nas wypowiedzi świadków historii. Przecież nie ma nic bardziej autentycznego niż właśnie żywa relacja. I dlatego „Muzeum online” idealnie nadaje się do tego, by ożywić historię i przybliżać ją młodzieży – uzasadnia Jörg Vollbrecht, nauczyciel języka niemieckiego wspierający kompetencje kulturowe i językowe młodzieży w województwach dolnośląskim i opolskim. – Podoba nam się też odniesienie regionalne: ludzie pochodzą stąd, to robi wrażenie i czyni historię (regionalną) namacalną – dodaje Daniela Ploch, nauczycielka języka niemieckiego z II LO w Opolu. Takim odniesieniem regionalnym jest mniejszość niemiecka w województwach opolskim i śląskim, w których żyje od wielu pokoleń, mieszka i ma znaczący wpływ na rozwój i zmiany w regionie, nie tylko kulturowe, ale także ekonomiczne i społeczne.
A po co edukacja w muzeum?
Międzynarodowa Rada Muzeów, utworzona w roku 1946 przy wsparciu UNESCO w celu reprezentacji interesów muzeów, w sierpniu bieżącego roku podczas posiedzenia w Pradze ukuła nową definicję muzeów – miejsc niedochodowych będących w służbie społeczeństwu. Muzea badają, gromadzą, konserwują, interpretują i wystawiają dziedzictwo materialne i niematerialne. Są otwarte dla społeczeństwa, dostępne i inkluzywne, wspierające różnorodność i zrównoważony rozwój. Muzea mają działać i komunikować się przede wszystkim z udziałem społeczności. Stawiają na lokalność – także muzea wirtualne, które w internecie nabierają coraz większego znaczenia. – To jest dość szeroka i pojemna definicja, a diabeł tkwi w szczegółach – komentuje Katarzyna Opielka, koordynatorka „Muzeum online”. – W „Muzeum online” stawiamy na edukację, ale taką interdyscyplinarną, angażującą, eksperymentującą. Podstawowym celem takiej edukacji poprzez odkrywanie zbiorów oraz opracowanych materiałów dydaktycznych jest wzajemne poznanie i zrozumienie odmienności, poznanie innej perspektywy, łączenie społeczności lokalnych. Przyglądamy się mniejszościom narodowym, etnicznym i religijnym, też tym współczesnym. Poszukujemy wspólnych korzeni kulturowych i zakorzeniamy się coraz skuteczniej i świadomiej w region, z którego pochodzimy i w którym żyjemy. W tym swoistym archiwum społecznym tropimy naszych przodków – dodaje Opielka.
Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej zwyczajnie wziął pod lupę tereny pogranicza i ich społeczności. Świadomie odkleja się od centrów i podąża w międzyprzestrzenie – po części tajemnicze, bo nieodkryte i niezrozumiałe, ale jakże fascynujące i łączące różne pokolenia, kultury i zjawiska społeczne. Według organizatorów „Muzeum online” odkrywanie dziedzictwa kulturowego mniejszości może być fascynującą przygodą na całe życie – niezależnie od pochodzenia, kultury, wyznania i języka.
DWPN/ru
